Beslenme büyüme ve gelişimin sağlanması, sağlıklı bir yaşam ve sağlıklı bir gelecek için çocukluk evresinde çok önemlidir. Otizm ve down sendromu bir takım benzerlikleri ve farklılıkları gösteren genetik hastalıklar arasında yer almaktadır. Down sendromlu veya otistik çocuklar beslenme açısından riskli bir gruptur. Bu araştırma Sakarya Özel Eğitim Kurumunda eğitim gören çocukların beslenme tarzları ve ebeveynlerin çocuk beslenmesine yönelik tutumlarının incelenmesi amacıyla planlanmıştır. 30 Gönüllü öğrenci velilerine demografik bilgiler haricinde evet/hayır içeren 17 (S1, S2,…,S17) soru sorulmuştur. Ayrıca okul çağında sıkça kullanılan 22 adet gıda maddesi tablosundaki yiyeceklerin sıklığı sorgulanmıştır. S4 (%45,2 evet ve %54,8 hayır), S8 (%41,9 evet ve %54,8 hayır), S15 (%32,3 evet ve %67,7 hayır) ve S16’ da ise (%3,2 evet ve %96,8 hayır) hayır cevaplarının oranı evet cevabına göre yüksek bulunurken diğer soruların cevaplarında evet oranı yüksek bulunmuştur. Öğün aralarında çocuğun isteklerinin karşılanmaması, çocuğun acıkınca yemek yedirilmemesi, çocuğun her gün düzenli olarak akşam yemeği yememesi aile bireylerinin çocuk besleme bilgisinde yetersiz olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte otistik çocukların cips, gazlı içecekler, lahmacun-pide türü gıdalara az yer verilmesi ve süt ve süt ürünleri, yumurta, kuru baklagiller ekmek ve makarna gibi yiyeceklere yönelmesi olumlu bir beslenme alışkanlığını göstermektedir.