Mandibular asimetri ve asemptomatik denekleri olan hastalar arasındaki temporomandibular eklemlerdeki (TME) gerilme dağılımlarının farklılıkları, modifiye üç boyutlu (3D) sonlu elemanlar (SE) modelleri kullanılarak karşılaştırıldı. On asemptomatik denek ve on mandibular asimetrik hasta sırasıyla Kontrol ve Vaka grubunu oluştulmuştur. Homojen olmayan malzeme özellikleri, bilgisayarlı tomografiye (CBCT) göre yeniden yapılandırılan mandibula ve maksilla SE modellerinde kullanılmıştır. Etkileşim yüzeyleri temas elemanları olarak işlem görmüştür. Kuvvetler ve sınır şartları, iki tıkanmaya karşılık gelen iki gruba uygulanmıştır. Simülasyon, olgu grubundaki merkezi ve ön oklüzyonlar altında TME'lerin gerilmesindeki sapma olmayan ve sapma tarafları arasındaki anlamlı farkları ortaya koymuştur (p